Monday, May 22, 2006

Ο Διάβολος στο laptop ...

Είχα όλη την καλή διάθεςση να γράψω ένα καινούριο post αλλά το κομπιουτεράκι είχε άλλη γνώμη. Από τότε που χάλασε το laptop μας και το πήγαμε στην ΗΡ να μας το φτιάξουν και που δεν βλέπω να το παίρνουμε πίσω γιατι θέλουν 600 ευρά οπότε καλά κάθεται εκεί που κάθεται.
Το κομπιουτεράκι που έχουμε τώρα μας το έδωσε ο-έξω-απο-εδώ, γιατί:
α) δεν ανοίγει όποτε εμείς θέλουμε αλλά ανοίγει μόνο του όποτε του κατέβει
β) οταν αποφασίσει να ανοίξει που σημαίνει εμείς πρέπει εκείνη την ώρα να παρατήσουμε ότι κάνουμε και να τρέξουμε να καθήσουμε μην τυχόν και κλείσει...τουλάχιστον να κατεβάσουμε τα mails μας, όταν λοιπόν αποφαίσει να ανοίξει, αυτό δεν σημαίνει ότι θα ανοίξει και όλες τις εφαρμογές και τα files. Κι εκεί ανοίγει ότι του γουστάρει. Θέλεις για παραδειγμα να ανοίξεις τον explorer..ΧΑ! είσαι γελασμένος! Το outlook θα ανοίξει και αν σου γουστάρει. Και το ανάποδο φυσικά!
γ) Αντε και ανοιξες τον explorer ( ή το outlook) και θες να γράψεις μια διεύθυνση ή ένα mail... λεμε τώρα...εσύ μπορεί να θέλεις αλλα το κομπιουτεράκι έχει άλλη άποψη! Δεν γράφει τίποτα. Το πληκτρολόγιο δεν λειτουργεί. Λεμε θα τα έφτυσε γιατί δεν είναι ο καφές που είχε χύσει ο πρόκατόχος του έξω-απο-εδώ...φταίνε οι 16 κουταλιές ζάχαρι που είχε μέσα ο καφές. Και έτσι πήραμε ένα εξωτερικό πληκτρολόγιο όπως και περισσότερες USB θύρες για να βάλουμε το keyboard και το mouse αφού ούτε το touchpand του λαπτοπ λειτουργούσε! Αντε και τα βάλαμε...τα αναγνώρισε δεν μπορώ να πω...αλλά για λίγο. Και πανω που χαρήκαμε και αγκαλιαζόμασταν και φιλιόμασταν και ανόίξαμε και σαμπανιες....τα καταφέραμε είπαμε...καθησα να γράψω ο καψερός. Αμ δε... πείσμωσε το καριόλικο! Βρε τι καλοπιάσματα τί ρέϊκι του έκανα...τι το ξεμάτιασα...τίποτα! εκεί πείσμωσε...μπορούσες μόνο να διαβάζεις παλιά έγγραφα...να περιδιαβαίνεις στο internet μονο απο διευθύνσεις που είχες αποθηκευμένες, να βλεπεις τα blogs και να μην μπορεις να κάνεις κανένα σχόλιο, ούτε να απαντήσεις στα σχόλια που σου κάνουν οι άλλοι...μεγάλο βασανηστήριο!
Τώρα που το έπιασε και γράφει είπα να σας πω τον πόνο μου και να μου συμπαρασταθείτε και να με δικαιολογήσετε που δεν σας γράφω σχόλια...δεν μπορω να το κάνω όταν καταλαμβάνεται από τον Βενζεβούλη αυτό το σαφρακιασμένο!

Αφήστε που όταν γράφει ξαφνικά έτσι του τη δίνει και αρχίζει να γράφει ανεξέλεκγτα ένα σημαδιακό νούμερο (έτσι πιστεύω), γράφει παρατεταμένα 7777777777777777
Εχω την εντύπωση πως γίνεται μεγάλη μάχη μέσα του. Το 7 που είναι άγιος αριθμός (7 θαυματα, 7 μέρες, 7 σοφοί, μάνα με τους 7 σου γιούς κλπ κλπ) παλεύει με το πνεύμα του κακού που έχει εγκατασταθεί μέσα στο λπατοπ και προσπαθεί να το εξολοθρεύσει και αυτό το 77777777777777777777777777777777777777777777777777777777777 που ξαφνικά αρχίζει και γράφει είναι μαλλον κανα ξόρκι...που δεν βλέπω να έχει και σημαντικά αποτελέσματα ίσα ίσα το αντίθετο. Ο πνεύμα του κακού μετά απο αυτό το ξόρκι λες και δυναμώνει και αρχίζει και ανοίγει παράθυρα του explorer με μια celebrita που με καλεί να την πάρω τηλέφωνο ενώ αυτή με περιμένει γυμνή στον καναπέ της με ένα στριγκάκι και όχι σουτιέν παρακαλώ. Εγώ όμως σαν καλός χριστιανός δεν την καλώ γιατι έμαθα να αντιστέκομαι στους πειρασμούς και κλείνω το παράθυρο.
Είχα όλη την καλή πρόθεση να γράψω ένα ποστ για το καλοκαίρι που ήρθε στο κτήμα μας και μας έριξε κερούς σε έναν ολοήμερο ύπνο...στους καναπέδες με κλειστά τα παράθυρα αρνούμενοι να βάλουμε ανεμιστήρα (είμαστε αντίθετοι στον κλιματισμό) γιατι εκτός των άλλων δεν έχει μπει και ο Ιούνιος...να με ξανακαλεί αυτή η celebrita... ενώ το 777777777777777777777 δεν έχει κάνει ακόμα την εμφανισή του...αλλά κάτι μου λεει ότι πολύ σύντομα θα φανεί..οπότε πρέπει να πω πολύ γρήγορα αυτά που θέλω να πω...
Επίσης τώρα που ήρθε το καλοκαίρι αν και δεν έχει έρθει ακόμη ο Ιούνιος και εγώ έχω ένα ζήτημα με αυτό...έχουμε πολλά κουνούπια και σήμερα το βράδυ που καθόμασταν έξω ανάψαμε και το πρώτο μας catol μια μυρωδιά που μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια όταν δεν είχαμε ταμπλέτες και όλο το σπίτι μύριζε απο το "φιδάκι"... τι άλλο; τι άλλο; κοίθτα να δεις που αγχώθηκα...είχα τόσα να γράψω....άσε που αυτό το Keyboard έχει αλου ντ αλλου τα σύμβολα και τα σημεία στίξης και μέχρι να τα βρς πατάω όλα τα πλήκτρα με τη αγωνία στο μάτι μην τυχόν και εμφανιστεί το 77777777777777777...το βλέπω δεν έχω πολύ χρόνο....πας να βάλω και καμμιά φωτογραφία έτσι να κάνω πιο αλέγρο το κείμενο...αν προλαβω7777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777777

Wednesday, May 17, 2006

Επιστροφή χωρίς φωτογραφίες!!!

Πέρασε αρκετός καιρός. Συνέβησαν πολλά και όχι τόσο καλά! Δεν είχα όρεξη όχι να γράψω αλλά ούτε να ανασάνω. Οκ έκανα μια ατασθαλία με το gothic monastery αλλά με προκάλεσαν. Μέσα σε αυτό το διάστημα έχασα μερικά πράγματα 2-3 καλές δουλιές μια μεγάλη ευκαιρία,έχασα για λίγο τα λογικά μου, θα έχανα και τη συναυλία της JLO αλλά ευτυχώς την ακύρωσε οπότε μικρό το κακό... παρα λίγο να χάσω και το χιούμορ μου αλλά ευτυχώς έχει γερές βάσεις και απετράπησαν τα χειρότερα.
Μέσα σε αυτό το διάστημα χάλασαν επίσης πολλά πράγματα. Χάλασαν συνεργασίες , χάλασαν το δρόμο που οδηγεί στο σπίτι μου, χάλασε το ψυγείο μας και το κυριότερο χάλασε το laptop μας (αυτό μας στοίχισε περισσότερο αφού ακόμα μας ταλαιπωρεί η ΗΡ και δεν ξέρουμε ποτε θα το πάρουμε)
Στο καιρό που πέρασε έμαθα πολλά δυσάρεστα, το παιδί μιας φίλης μας είναι σοβαρά άρρωστο και κανείς δεν ξέρεια ακόμα τι έχει, ένας ξάδερφός μας έχει πιστέψει οτι αργοπεθαίνει και...όντως αργοπεθαίνει, μου άφησαν ένα κουταβάκι έξω απο το σπίτι μου και με μιση καρδιά πήγα και το άφησα στο πιο κάτω σπίτι (έχω 4 σκυλιά πόσα ακόμα να πάρω;), πρέπει να βγάλω ένα δόντι μου και να βάλω γέφυρα, τρέχω κάθε μέρα 14 χιλιόμετρα αλλα δεν χάνω ούτε ένα κιλό, η Αννα Βίσση δεν έχει χορογραφία στο τραγούδι της και θα χτυπιέται πάλι όπως έκανε στην δεκαετία του 80 με το "Δεν θέλω να ξέρω"
Ολον αυτόν τον καιρό κατράστηκα πολλούς ανθρώπους κάτι που κάνω πρώτη φορά στη ζωή μου αλλά βαρέθηκα να είμαι καλός (και όμορφος) αγγελικά πλασμένος. Αποφάσισα στο εξης όποιος με ενοχλεί να τον βρίζω, όποιος με εμποδίζει να τον βγάζω απο τη μέση...με όποιον τρόπο...όποιον αντιπαθώ να μη του μιλάω και δεν θα είμαι ευγενικός με ανθρώπους που δεν το αξίζουν. Αρκετά!!!!
Ομως μεσα σε αυτό το διάστημα ανέλαβα μια καλή δουλεια (αν και όχι τόσο προσοδοφόρα) είδα την Ολυμπία Δουκάκη στο Ρόουζ (αν και για ενα τεταρτο με πηρε ο ύπνος) βγήκα πολλές φορές με τους φίλους μου, φαγαμε, ήπιαμε, γελάσαμε... ανακάλυψα πως αν έχεις καλούς φίλους όλα τα προβλήματα είναι μηδαμινά...φύτεψα μαζί με τη γυναίκα μου δένδρα και λαχανικά στο κτήμα μας(θα βγάλω παγκο να τα πουλάω , να έρθετε να παρετε), τσακωθήκαμε ελάχιστες φορές και μ αρέσει που τα βράδυα στο κρεββάτι μας έρχεται και κολλάει πάνω μου παρά τη ζέστη (και τα παραπανισια κιλα...και των δυο μας),κι ας τη σπρωχνω να παει πιο πέρα...αποφάσισα να κάνω μια πρωτοποριακή καλλιέργεια, έφτιαξα τον προφυλακτήρα του αυτοκινήτου μου , βγάλαμε τις φλοκάτες και επιτέλους έφυγε και ο Οδυσσέας απο το Fame Story (πολύ μου την έδινε αυτό το παιδι)
Για τον χρόνο που έρχεται ελπίζω να μου κάτσει καμμιά καλή δουλεια...να τελειώσω το βιβλίο που γράφω τώρα (αμήν), να με λατρέψουν και οι νέοι μου μαθητές (αλλιώς θα πεθάνω) και να μη βλέπω θλιμμένα πρόσωπα γύρω μου
Είθε...

ΥΓ. Για τις Μουρλοκακομοίρες που μου συμπαρασταθηκαν και έγραψαν για όλη αυτή την ιστορία που με έκανε να χασω τα αβγα και τα πασχάλια τις ευχαριστώ πολυ αλλά δεν αξίζει τον κόπο πλέον...αν ανακατεύεσαι με τα πιτουρα σε τρωνε οι κοτες εξ άλλου. Μπορεί να μας την έφερε η Village και ο Σακης αλλα δε βαριέσαι..πρωταθλητής είναι αυτός που πέφτει δέκα φορές και σηκώνεται μία!!! (έχω να πέσω ακόμα αλλες 6)

Καλως σας βρήκα guys!!!