Επιστροφή χωρίς φωτογραφίες!!!

Πέρασε αρκετός καιρός. Συνέβησαν πολλά και όχι τόσο καλά! Δεν είχα όρεξη όχι να γράψω αλλά ούτε να ανασάνω. Οκ έκανα μια ατασθαλία με το gothic monastery αλλά με προκάλεσαν. Μέσα σε αυτό το διάστημα έχασα μερικά πράγματα 2-3 καλές δουλιές μια μεγάλη ευκαιρία,έχασα για λίγο τα λογικά μου, θα έχανα και τη συναυλία της JLO αλλά ευτυχώς την ακύρωσε οπότε μικρό το κακό... παρα λίγο να χάσω και το χιούμορ μου αλλά ευτυχώς έχει γερές βάσεις και απετράπησαν τα χειρότερα.
Μέσα σε αυτό το διάστημα χάλασαν επίσης πολλά πράγματα. Χάλασαν συνεργασίες , χάλασαν το δρόμο που οδηγεί στο σπίτι μου, χάλασε το ψυγείο μας και το κυριότερο χάλασε το laptop μας (αυτό μας στοίχισε περισσότερο αφού ακόμα μας ταλαιπωρεί η ΗΡ και δεν ξέρουμε ποτε θα το πάρουμε)
Στο καιρό που πέρασε έμαθα πολλά δυσάρεστα, το παιδί μιας φίλης μας είναι σοβαρά άρρωστο και κανείς δεν ξέρεια ακόμα τι έχει, ένας ξάδερφός μας έχει πιστέψει οτι αργοπεθαίνει και...όντως αργοπεθαίνει, μου άφησαν ένα κουταβάκι έξω απο το σπίτι μου και με μιση καρδιά πήγα και το άφησα στο πιο κάτω σπίτι (έχω 4 σκυλιά πόσα ακόμα να πάρω;), πρέπει να βγάλω ένα δόντι μου και να βάλω γέφυρα, τρέχω κάθε μέρα 14 χιλιόμετρα αλλα δεν χάνω ούτε ένα κιλό, η Αννα Βίσση δεν έχει χορογραφία στο τραγούδι της και θα χτυπιέται πάλι όπως έκανε στην δεκαετία του 80 με το "Δεν θέλω να ξέρω"
Ολον αυτόν τον καιρό κατράστηκα πολλούς ανθρώπους κάτι που κάνω πρώτη φορά στη ζωή μου αλλά βαρέθηκα να είμαι καλός (και όμορφος) αγγελικά πλασμένος. Αποφάσισα στο εξης όποιος με ενοχλεί να τον βρίζω, όποιος με εμποδίζει να τον βγάζω απο τη μέση...με όποιον τρόπο...όποιον αντιπαθώ να μη του μιλάω και δεν θα είμαι ευγενικός με ανθρώπους που δεν το αξίζουν. Αρκετά!!!!
Ομως μεσα σε αυτό το διάστημα ανέλαβα μια καλή δουλεια (αν και όχι τόσο προσοδοφόρα) είδα την Ολυμπία Δουκάκη στο Ρόουζ (αν και για ενα τεταρτο με πηρε ο ύπνος) βγήκα πολλές φορές με τους φίλους μου, φαγαμε, ήπιαμε, γελάσαμε... ανακάλυψα πως αν έχεις καλούς φίλους όλα τα προβλήματα είναι μηδαμινά...φύτεψα μαζί με τη γυναίκα μου δένδρα και λαχανικά στο κτήμα μας(θα βγάλω παγκο να τα πουλάω , να έρθετε να παρετε), τσακωθήκαμε ελάχιστες φορές και μ αρέσει που τα βράδυα στο κρεββάτι μας έρχεται και κολλάει πάνω μου παρά τη ζέστη (και τα παραπανισια κιλα...και των δυο μας),κι ας τη σπρωχνω να παει πιο πέρα...αποφάσισα να κάνω μια πρωτοποριακή καλλιέργεια, έφτιαξα τον προφυλακτήρα του αυτοκινήτου μου , βγάλαμε τις φλοκάτες και επιτέλους έφυγε και ο Οδυσσέας απο το Fame Story (πολύ μου την έδινε αυτό το παιδι)
Για τον χρόνο που έρχεται ελπίζω να μου κάτσει καμμιά καλή δουλεια...να τελειώσω το βιβλίο που γράφω τώρα (αμήν), να με λατρέψουν και οι νέοι μου μαθητές (αλλιώς θα πεθάνω) και να μη βλέπω θλιμμένα πρόσωπα γύρω μου
Είθε...

ΥΓ. Για τις Μουρλοκακομοίρες που μου συμπαρασταθηκαν και έγραψαν για όλη αυτή την ιστορία που με έκανε να χασω τα αβγα και τα πασχάλια τις ευχαριστώ πολυ αλλά δεν αξίζει τον κόπο πλέον...αν ανακατεύεσαι με τα πιτουρα σε τρωνε οι κοτες εξ άλλου. Μπορεί να μας την έφερε η Village και ο Σακης αλλα δε βαριέσαι..πρωταθλητής είναι αυτός που πέφτει δέκα φορές και σηκώνεται μία!!! (έχω να πέσω ακόμα αλλες 6)

Καλως σας βρήκα guys!!!