Ασυναρτησίες!!

Και αναθαρρεύεις, γιατι οι λέξεις μπορούν ακόμα και ζουν μέσα σου και αποκτούν το νόημα που τους πρέπει και που τους αξίζει. Και προσπαθείς...για μια ακόμη φορά! Μην τυχόν και τελιεώσει και αμετάκλητα γυρίσεις στην αρχή, εκεί που παντα γυρνάς πολλές φορές χωρίς να έχεις φτάσει στο τέλος!
Μερικές φορές νομίζω ότι καλύτερα θα ήταν να είχα πέσει στα ναρκωτικά! Θα είχα μια δικαιολογία για αυτή μου την παράνοια!
Που θα πάει...δεν θα γυρίσει ο τροχός? Συγχωρέστε μου την έλλειψη , την πιθανή απουσία, την ανούσια περιαυτολογία, τον ανακόλουθο ειρμό... είναι οι μέρες τέτοιες... θα βρω όμως το χρόνο , και τη διάθεση για κάτι πιο ανάλαφρο, πιο διασκεδαστικό...ομως μέχρι τότε...δεν μου μένει καμιά άλλη λύση...καμμιά άλλη διέξοδος...

Εάν οι ασυναρτησίες σου βγάζουν τόσο νόημα για εμένα και μερικούς ακόμα εδώ γύρω, τότε τι να πω; Έχεις βρει την πιθανή διέξοδο στον πιο αδιέξοδο δρόμο!
Μακάρια τα λόγια σου και εναποθέτω σε αυτά τις μύχειες ελπίδες μου να φτάσω πιο κοντά για να με ζεστάνει το φως της γνωστής σου "ασυναρτησίας"!
;-)
@βλογσμαν: Άπαιχτο το "μικρούλι" σου! Μια φωτό χίλιες λέξεις!
Storyteller στο εχω πει στο παρελθον, το λεω ξανα
"αν ειναι να΄ρθει θε να ρθει αλλιως θα προσπερασει".
Αν ομως ερθει, δεν ειναι υπεροχο;
Ειναι πραγματικα κατι σαν τα ναρκωτικα, αμα το βρεις, αμα νοιωσεις ποση χαρα σου κανει το γραψιμο το χρειαζεσαι και το αναζητας, και πονας οταν σου ληπει ή οταν δε σου βγαινει.
Οσο για εμας, ρουφαμε διψασμενα οτι εχεις εσυ διαθεση να μας δωσεις. Τις χρειαζομαστε τις λεξεις σου οποτε και οσο συχνα και αν μας τις χαριζεις.
Καλησπερα storyteller.
Ένας παραμυθάς βρίσκει πάντα την άκρη, με το μυαλό, το δάκρυ..
Αύριο θα ξημερώσει μια λαμπρή μέρα..
bloggsmnan: δεν έχω παρα να συμφωνήσω
μικρούλι: είναι παρήγορο να ξέρεις πως δεν είσαι μόνος σ αυτο το ταξίδι τελικα!
Vista: ας προσμένουμε καλύτερα... ακούω ήδη τα βήματα...
scorpina: εδω χιόνιζε 4 μερες με αποτέλεσμα 3 μέρες αποκλεισμένος...τώρεα χιονίζει αλλες 2 ευτυχώς τη γλιτώσαμε και δε λαλήσαμε....είπατε τίποτα?
πολιορκητή: Ισως να είναι και ένας απο τους κρυφούς στόχους μου...χε χε...ποτέ δεν ξέρεις τι συμβαίνει στο μυαλο ενός παραμυθά!
KAP:τελικά ένα σύνδρομο Scarlett O' Haras' όλοι το έχουμε! τι καλά!
Πόσο χαίρομαι ρε παιδιά! kiss
Είδες τελικά που βρήκες κάτι να χαρείς;
Φιλιά μικρό μου!
Σου εύχομαι τα καλύτερα παραμυθά του ονείρου!
έλα βρε... να πω αυτό που με ρωτούσε ο παππούς; " λουκουμάκι; τσαγάκι; κουβεντούλα; αγκαλιά;" φάρμακα όλα...
Thanx μικρούλι
μαριλίνα: όλα όλα τα θέλω...κι αλλα ακόμα!!!
Και τώρα η morgana!!
Εχεις όλα τα προσόντα να γινεις εμμονη!!! you know that already!!
Καλωσήρθες στα μονοπατια μας!!!