Ησυχία...
Παραμένω ασυγκίνητος...άρα σχεδόν πνευματικά νεκρός! Δεν με ενδιαφέρει απλώς να κατανοήσω,να καταλάβω, γιατί ό,τι δεν με συγκινεί, μου είναι εντελώς ακατανόητο! Ετσι όλα μοιάζουν να είναι τόσο θορυβώδη και τόσο ακατανόητα! Κι όμως... είναι ασύλληπτο πόση σιωπή κρύβουν μέσα τους που σχεδόν σε διατάζουν να τη σεβαστείς! Κι ενώ θα μπορούσες να βγεις να ξεφωνήσεις , να αλλάξεις τη ροή των ποταμών, να αναταράξεις τις θάλασσες και να κινήσεις βουνά, παραμένεις άπραγος περιμένοντας το σφύριγμα του ανέμου να κάνει την αρχή! Περιμένοντας το άλλοθι που θα σου δώσει το έναυσμα για το επόμενο βήμα...
...σσσσσσ...η αγάπη μου (?) κοιμάται!
Αυτά διηγήθηκε ο Storyteller και ήταν ώρα 8:01 PM
Να κάνω μια ερωτησούλα; Πότε θα αρχίσεις να γράφεις για τους μύθους και θρύλους;
(κλαίει;...)
Μα πόση ομοιότητα πια;
Ίσως μια λύση για να δώσεις την ώθηση (έστω και υποσυνείδητα) είναι να ανοίξεις κάποιο από τα παράθυρα (στα βορειοανατολικά της οικείας σου) προκειμένου να σε χτυπήσει φιλικά το αγέρι...
Στορυτέλλερ, η αγάπη δεν θέλει μόνο τρόπο (έχεις δίκιο) θέλει και κόπο... Αλλά αξίζει πανάθεμά με!
Μην το αφήσεις το παιχνίδι. Είναι νωρίς ακόμα! Εκτός βέβαια και εάν έχεις βρει κάποιο άλλο πιο ενδιαφέρον. Σε αυτή (την σπάνια) περίπτωση, δώσε το σύνθημα και σ'ακολουθώ!
:-)
Twocows, είχα την εντύπωση πως έγραφα...λες να έχω πέσει τόσο έξω?
scorpina, θα επιστρέψει όταν έρθει λίγο στα συγκαλά του, που αυτό για το Μαρτίνο σημαίνει να τρελλαθεί λίγο ακόμη...χε χε χε
mindstripper...δεν κλαίει μωρε απλώς αγωνιά και περιμένει...
μικρούλι...θα φυσήξει και αυτός ο βοριάς που θα πάει...μέχρι στιγμής έχει πέσει παγωνιά και τα έχει παγώσει όλα! Οταν ξεκινήσω θα σου σφυρίξω...ετσι για να χουμε παρέα!
Μια αναφορά στην κέλτικη μυθολογία, στους Αζτέκους; ή σε κανέναν άλλο θρύλο; Δεν έχεις γράψει (είχα δει το όνομα του blog και είχα χαρεί.. :( )
χμμμ...μεγάλη παρεξήγηση...!!!
" Κι ενώ θα μπορούσες να βγεις να ξεφωνήσεις , να αλλάξεις τη ροή των ποταμών, να αναταράξεις τις θάλασσες και να κινήσεις βουνά, παραμένεις άπραγος περιμένοντας το σφύριγμα του ανέμου να κάνει την αρχή! Περιμένοντας το άλλοθι που θα σου δώσει το έναυσμα για το επόμενο βήμα..."
Αυτη η "αρρωστια" μ' εχει χτυπησει κι εμενα..:-(
Πολυ ομορφα εκφραζεις αυτο που σκεφτεσαι..
Καλη βδομαδα!