Once upon a time...
Καλώς ήρθες στη χώρα του κάποτε... του άλλοτε... του τώρα...του τότε... του αύριο... του σήμερα...του χθες... του πάντα και του ποτέ!
Εδώ η πραγματκότητα υπάρχει μόνο ως φαντασία και η φαντασία ως πραγματικότητα!
Εδώ τα όρια είναι δυσδιάκριτα και για αυτό μη υπολογίσιμα!
Εδώ οι λέξεις παίρνουν τις πραγματικές τους διαστάσεις και τα νοήματα την αληθινή τους οντότητα!
Λοιπον....
Μια φορά κι έναν καιρό....
Αυτά διηγήθηκε ο Storyteller και ήταν ώρα 9:40 PM
"και μετα και μετα;" οπως ελεγα στον μπαμπα μου οταν ημουνα στην ηλικεια του Οδυσσεα και μου ελεγε ενα παραμυθι :-)
Storyteller αν δεν ημουν ηδη τρελα ερωτευμενη θα σου εκανα καθε βραδυ κανταδες... με τετοια εισαγωγη που εχεις στο προφιλ σου.
"Γνώρισα την απόλυτη παγωνιά του ψύχους. Έλκηθρα ταράνδων έσυραν το κορμί μου πάνω σε απέραντες παγωμένες θάλασσες. Ζευγάρωσα με τη χιονοθύελλα. Υποσχόμενη αμύθητους κρυστάλλους, την ακολούθησα βαθιά στον παγετώνα...μέχρι το τέρμα! Μέχρι εκεί όπου η Γέφυρα του Πειρασμού ένωνε μα και χώριζε απ’ την αχανή έρημο. Πρόδωσα! Υπνωτίστηκα απ’ το κάλεσμα της ζέστης. Ερωτεύτηκα τα θέλγητρα της καυτής άμμου. Ενώθηκα με πρόστυχες ανεμοθύελλες, παραλήρησα στον οργασμό της δίψας! Έλιωσα, ανήμπορος να προστατευθώ από την αλήθεια του ήλιου. Χάθηκα. Καραβάνια Βεδουίνων με εναπόθεσαν στην όαση της λήθης. Ξεδίψασα με το νερό της λησμονιάς, ξαπόστασα στη σκιά του χρόνου"
...πολυ μα πολυ αισθησιακο και εντονο :-)
...ήταν ένα μικρό κοριτσάκι χαμένο στο δάσος των ονείρων του, και ξαφνικά...
story teller, τώρα το έφτιαξες όπως έπρεπε το μπλογκ σου για να λες τις ιστορίες σου, περιμένουμε τα διηγήματά σου από τη χώρα που ποτέ δεν υπήρχε... ;)
This comment has been removed by a blog administrator.
"Γνώρισα την απόλυτη παγωνιά του ψύχους".
ΘΕΡΜΟΦΟΡΑ ΜΑΝΤΑΑΑΑΜ!!
"Έλκηθρα ταράνδων έσυραν το κορμί μου πάνω σε απέραντες παγωμένες θάλασσες."
ΔΙΟΡΘΩΣΕ ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΣΟΥ ΓΙΑΤΙ ΣΤΟ ΧΩΡΑ/ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΛΑΠΩΝΙΑ/ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΡΑΦΕΙ ΕΛΛΑΔΑ/ΜΙΑ ΚΟΥΛΑΜΑΡΑ
"Ζευγάρωσα με τη χιονοθύελλα."
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ: Η ΛΙΛΗ
"Υποσχόμενη αμύθητους κρυστάλλους, την ακολούθησα βαθιά στον παγετώνα...μέχρι το τέρμα!"
ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΛΕΣ: Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΗΣ ΑΡΓΥΡΟΥΛΑΣ ΜΙΑ ΚΑΝΤΙΝΑ ΜΙΣΗ ΤΟΥ ΤΑΞΕ ΤΟΥ ΓΑΜΠΡΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ ΚΙ ΑΥΤΗ ΣΤΗ ΓΛΥΦΑ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ, ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΑΚΟΥΣΤΑ
"Μέχρι εκεί όπου η Γέφυρα του Πειρασμού ένωνε μα και χώριζε απ’ την αχανή έρημο".
ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ ΧΡΥΣΕ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΕ, Η ΕΡΗΜΟΣ ΜΕΣ ΣΤΗ ΜΕΣΗ ΤΟΥ ΧΙΟΝΙΑ;
"Πρόδωσα! Υπνωτίστηκα απ’ το κάλεσμα της ζέστης. Ερωτεύτηκα τα θέλγητρα της καυτής άμμου".
Η ΧΙΟΝΟΘΥΕΛΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ;
"Ενώθηκα με πρόστυχες ανεμοθύελλες, παραλήρησα στον οργασμό της δίψας!"
ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΜΗΝ ΤΟ ΦΟΒΑΣΑΙ!ΚΑΙ Η ΒΛΑΧΟΠΟΥΛΟΥ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΡΕΜΙ ΑΠΟ ΔΙΨΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΚΑΙ ΒΡΕΘΗΚΕ ΣΟΥΛΤΑΝΑ ΣΤΟ ΧΑΡΕΜΙ.
"Έλιωσα, ανήμπορος να προστατευθώ από την αλήθεια του ήλιου."
ΕΧΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΘΕΜΑ 'ΧΙΟΝΟΘΥΕΛΛΑ' ΚΑΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΤΗ ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΗ ΚΑΜΠΑΝΙΑ ΤΗΣ RAY-BAN.
"Χάθηκα".
ΛΟΓΙΚΟ, ΑΜΑ ΞΕΚΙΝΑΣ ΓΙΑ ΣΚΙ ΣΤΑ ΤΡΙΑ ΠΕΝΤΕ ΠΗΓΑΔΙΑ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΣΤΗ ΝΕΒΑΔΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΚΤΟΥΣ.
"Καραβάνια Βεδουίνων με εναπόθεσαν στην όαση της λήθης".
ΛΑΘΟΣ ΚΑΡΑΒΑΝΙ ΠΗΡΕΣ ΚΟΛΛΗΤΕΕΕ! ΤΩΝ 09:20 ΠΗΓΑΙΝΕ ΠΑΛΟΥΚΙΑ ΣΑΛΑΜΙΝΑΣ
"Ξεδίψασα με το νερό της λησμονιάς, ξαπόστασα στη σκιά του χρόνου!"
ΛΑΘΟΣ SOUNDTRACK! ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΤΟ "ΧΡΟΝΕ ΑΛΗΤΗ ΠΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΚΙ ΑΓΑΠΕΣ ΣΚΟΡΠΑΣ" ΚΑΤΕΒΑΣΕ ΤΟ "ΤΡΕΛΛΑΙΝΕΙΣ ΤΗΝ ΠΥΞΙΔΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΠΟΥ ΠΑΣ"...ΕΥΡΥΔΙΚΗ
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: "ΠΕΣ ΜΑΣ ΤΙ ΠΙΝΕΙΣ ΕΣΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΔΙΝΕΙΣ". :-)
Nanako....χα χα χα(ειρωνικον το χαμογελον) οσα δε φτανει η αλεπου δεν τα κανει τιποτα....!!!!Η εκδίκηση ομως θα έρθει...και θα ειναι τοσο γλυκια...που θα τη φυσας και δεν θα κρυωνει!!! Αναμείνατε!!!
Διόρθωση! Πρέπει να είναι ζεστή για να τη φυσάω και να μη κρυώνει! Όχι γλυκειά!!!
Χοχοχοχο (φωνάζω από το έλκηθρο!)
nanako... τώρα μάλιστα! η διορθωσή σου είναι πργματικά αστεια...απο το προηγουμενο σχόλιό σου εννοώ....χα χα χα...οπως κατάλαβες...ουκ εν τω πολλω το ευ!
vista,carpediem,street spirit thanks για τα σχολια σας...οσο για τον nanako μη του δινεται καιπολυ σημασια...εκπαιδευεται για την τηλεόραση το καψερο...και του συμπαραστεκομαι...καιρο τώρα! kisses!
για να μαι ειλικρινής περίμενα να συνεχιστεί η ιστορία.... αλλά μάλλον δεν έκανα εμπνευστική αρχή....
ok carpediem συνεχιζω...
...ήταν ένα μικρό κοριτσάκι χαμένο στο δάσος των ονείρων του, ..
εκει που χερι χερι περπατα η Αλικη με τον παπουτσομενο γατο, οι εφτα νανοι με τον Νιλς Χολγκερσον, η ωραια κοιμωμενη με τον λαγο και την χελωνα, ο μαγεμενος βατραχος παρεα με το ασχημοπαπο. Της αρεσε αυτο το δασος και τα κλαρια των δεντρων του, μακριες φαρδιες πολυχρωμες κορδελες που τις σηκωνε ο αερας σε τρελο χορο.
Χορευε και εκεινη απο την χαρα της, κολυμπουσε στον αερα, πεταγε. Ηταν ενα με το αερακι, κομματι του ονειρου, ενα με τα ξωτικα.
Θα μπορουσε ολη την ζωη να την περασει εκει μεσα, αλλα...
Ωραίες εικόνες. :-) Τί Χάρυ Πόττερ θυμήθηκα, τί Νάρνια, τί Άρχοντα... Ευλογία μεγάλη είναι η φαντασία. Ως και την πραγματικότητα, την κάνει λίγο πιο ελκυστική μερικές φορές.
Φιλιά πολλά Παραμυθά!