Sunday, January 22, 2006

Αντί προλόγου...


...Κι όμως, υπάρχουν μέρες που πιστεύεις ότι τίποτα δεν θα μπορούσε να συμβεί. Ολα χαρακτηρίζονται απο αυτήν την βαρετή περιοδικότητα που σε κάνουν να νοσταλγείς ακόμα και τις πιο εφιαλτικές στιγμές της ζωής σου, απλά για να γίνει κάτι να σου αποσπάσει την προσοχή, κάτι που θα μπορούσε να σε κάνει να ξεκολήσεις απο το βάλτο που έχεις περιπέσει. Είναι αλήθεια ότι σε μεγάλους σεισμούς τίποτα από πριν δεν προμηνύει το μέγεθος της καταστροφής. Κανένα σημάδι στην περιρέουσα ατμόσφαιρα δεν προοιωνιζει αυτό που ένα έμπειρο μάτι μπορεί να διακρίνει όχι απλά ως μια φυσική εξέλιξη αλλά ως απόλυτη αναγκαιότητα.
Θα συμφωνήσω ότι όλη αυτή η γενικότητα θα μπορούσε να βρει εφαρμογή σε πλείστες των περιπτώσεων. Θα μπορούσε να αφορά στο επαγγελμα, στη φιλία, στον καιρό, στον έρωτα ή ακόμα και στην ίδια τη ζωή απο την γέννηση μέχρι τον θάνατό της.
Λίγες είναι οι έντονες στιγμές που καταγράφονται ανεξίτηλα στη μνήμη μετά απο μια βαρετή νηνεμία.
Δεν μπορώ όμως ακόμα να ξεκαθαρίσω...το μυαλό κάνει τη διαφορά ή το συναίσθημα;

3 Comments:

Blogger ViSta said...

Δεν ξερω γιατι αλλα την φοβαμαι την βαριεστημαρα σαν τον θανατο. Μου εχουν συμβει αρκετες φορες ακριβως εκεινη την στιγμη που λεω, ποσο βαριεεεεεεεεεμαι, πραγματα ακατανομαστα. ισως καποτε να τα βαλω στα αστυνομικα, αν τα γραψω στο blog θα νομιζετε οτι σας παραμυθιαζω...
Σημερα ή μαλλον εχθες το βραδυ χασαμε καποιον συγγενη απο λευκαιμια. Αυτες ειναι οι στιγμες που λεω, δεν εχω δικαιωμα να εχω βαριεστημαρα, οταν καποιοι αλλοι παλευουν με την ζωη ή την χανουν...
Λυπαμαι, αλλα το σχολιο σημερα δεν θα καταληξει με smily....
Καλη νυχτα.

2:53 AM  
Blogger Mikrouli said...

Είτε είναι τα ενδιαφέροντα είτε οι παρέες είτε οι έρωτες, νομίζω ότι όλα είναι θέμα διάθεσης να δεις τη ζωή σαν ένα απίστευτο παιχνίδι.
Χωρίς σκοπούς και στόχους.
Μια πορεία γεμάτη μύριες απολαύσεις και ζωές έτοιμες να αγκαλιάσουν τη δική σου!

Καλά ταξίδια και το 2006!

Να είσαι και να περνάς πάντα με κόκκινο!

Φιλιά!

11:57 PM  
Blogger Storyteller said...

Vista, δεν ειναι αναγκη ολοι να ειμαστε μες την καλη χαρα ολη την ώρα όλα μεσα στο παιχνιδι ειναι...πως αλλιως?
UYI, ένας μοναχός στο blog μου? οποία τιμή!!! χε χε...εχεις δίκιο αλλα παρ όλα αυτά υπάρχουν αυτές οι μέρες....
μικρούλι, (κι αλλος μοναχός...χιχι)και στα παιχνιδια μερικές φορές δεν βαριέσαι αφόρητα...ιδίως όταν κερδίζουν συνέχεια οι αλλοι και περιμένεις καρτερικά τη σειρά σου?
Αλλά ναι..θα συμφωνήσω ότι εισαι εν εγρηγόρση και εν επιφυλακή!!!
Σωστά!

8:47 AM  

Post a Comment

<< Home