Γνώρισα την απόλυτη παγωνιά του ψύχους. Έλκηθρα ταράνδων έσυραν το κορμί μου πάνω σε απέραντες παγωμένες θάλασσες. Ζευγάρωσα με τη χιονοθύελλα. Υποσχόμενη αμύθητους κρυστάλλους, την ακολούθησα βαθιά στον παγετώνα...μέχρι το τέρμα! Μέχρι εκεί όπου η Γέφυρα του Πειρασμού ένωνε μα και χώριζε απ’ την αχανή έρημο. Πρόδωσα! Υπνωτίστηκα απ’ το κάλεσμα της ζέστης. Ερωτεύτηκα τα θέλγητρα της καυτής άμμου. Ενώθηκα με πρόστυχες ανεμοθύελλες, παραλήρησα στον οργασμό της δίψας! Έλιωσα, ανήμπορος να προστατευθώ από την αλήθεια του ήλιου. Χάθηκα. Καραβάνια Βεδουίνων με εναπόθεσαν στην όαση της λήθης. Ξεδίψασα με το νερό της λησμονιάς, ξαπόστασα στη σκιά του χρόνου!
Τρέχω αμέσως..
Έτρεξα, είδα και συμφωνώ!