Όλοι καλλιεργούν τον μύθο τους!
Γνώρισα την απόλυτη παγωνιά του ψύχους. Έλκηθρα ταράνδων έσυραν το κορμί μου πάνω σε απέραντες παγωμένες θάλασσες. Ζευγάρωσα με τη χιονοθύελλα. Υποσχόμενη αμύθητους κρυστάλλους, την ακολούθησα βαθιά στον παγετώνα...μέχρι το τέρμα! Μέχρι εκεί όπου η Γέφυρα του Πειρασμού ένωνε μα και χώριζε απ’ την αχανή έρημο. Πρόδωσα! Υπνωτίστηκα απ’ το κάλεσμα της ζέστης. Ερωτεύτηκα τα θέλγητρα της καυτής άμμου. Ενώθηκα με πρόστυχες ανεμοθύελλες, παραλήρησα στον οργασμό της δίψας! Έλιωσα, ανήμπορος να προστατευθώ από την αλήθεια του ήλιου. Χάθηκα. Καραβάνια Βεδουίνων με εναπόθεσαν στην όαση της λήθης. Ξεδίψασα με το νερό της λησμονιάς, ξαπόστασα στη σκιά του χρόνου!
Τι γίνεται αν δεν προφταίνεις να ασχοληθείς με τη συντήρηση του μύθου σου και παρ όλα αυτά τον επιβεβαιώνεις καθημερινώς πανηγυρικά;
Αυτά διηγήθηκε ο Storyteller και ήταν ώρα 10:27 AM
dsp...Μάλλον φταίει που ακόμα δεν έχω βρει το λόγο...αλλά που θα μου παει!
αυτο που τον πιάνει μάλλον είναι η ελπίδα πως αυτό το ΣΚ θα είναι διαφορετικό από τα άλλα ...
...ή ένα απελπιστικά όμοιο με όλα τ αλλα....
Οι μύθοι δεν χρειάζονται καμία συντήρηση.Μην είσαι τόσο απογοητευμένος και το ΣΚ είναι μια ωραιότατη ευκαιρία να συγχωρέσεις την ευκολία σου.